O narodzinach fotografii
Za oficjalną datę narodzin fotografii uchodzi dzień 19 sierpnia 1839 r. Był to poniedziałek, Akademia Nauk i Akademia Sztuk Pięknych zaprosiły paryską publiczność na prezentację „pierwszych” prac. Ale czy faktycznie były to narodziny fotografii?
Już trzynaście lat wcześniej Joseph Nicéphore Niépce nie tylko wykonał pierwsze
zdjęcie na świecie za pomocą camery obscura, ale także je wywołał. Rezultatem
jest słynna heliografia „Widok z biura Le Gras” widoczny wyżej.
Joseph Nicéphore Niépce pochodził z francuskiej wyższej klasy średniej.
Poświęcił się idei robienia zdjęć z kamery obscura, co w zasadzie spowodowane
było jego stanem zdrowia. Ze względu na to musiał zrezygnować ze służby w
armii francuskiej.
Zaczął wówczas odkrywać odpowiednie metody utrwalania obrazów za pomocą
aparatu otworkowego. Osiągnął to po raz pierwszy w 1826 r.
Czy aby ta data nie powinna uchodzić za początek fotografii?
„Widok z biura Le Gras” pokazuje otwarte okno po lewej stronie, gołębnik obok i drzewo za nim. Pośrodku znajduje się dach, a po prawej komin. Wykonanie zdjęcia zajęło autorowi osiem godzin. Wrażliwa na światło blaszana płyta, na której wykonano zdjęcie, ma wymiary 20,3 x 16,5 cm. Niépce zaczął współpracować z Louisem Daguerre w 1829 roku, aby kontynuować prace nad wynalazkiem. Jednak Niépce zmarł w 1833 r, co spowodowało, że Daguerre sam musiał pracować nad wynalazkiem - do czasu ogłoszenia dagerotypu 19 sierpnia 1839 r. Przez Akademię Nauk i Akademię Sztuk Pięknych w Paryżu.
Czym jest dagerotyp?
Dagerotyp był pierwszą praktyczną metodą trwałego wywołania zdjęć. Przekształcona kamera obscura ma gniazdo na kasetę. Obraz naświetlany jest na jodowanej, posrebrzanej miedzianej płytce, która jest eksponowana przez około 20 sekund. Wrażliwa na światło warstwa jodku srebra jest początkowo niewidoczna. Po ekspozycji odsłonięta płytka jest natychmiast wywoływana przez odparowanie rtęci w ciemnym pokoju i utrwalana roztworem cyjanku.
Rezultatem jest jasny, odwrócony, jasnoszary obraz. Technika ta miała dwie decydujące wady: ze względu na zastosowane metale szlachetne srebro i miedź dagerotyp jest bardzo kosztowną formą fotografii i dlatego został zarezerwowany wówczas dla bogatszych warstw. Kolejną wadą była przedwczesna śmierć wielu fotografów z powodu rzecz jasna oparów cyjanku i rtęci.
